موسیقی کلاسیک به مطالعه و پژوهش نیاز داشته و شنونده باید از انواع دوره های کلاسیک یعنی رنسانس، باروک، کلاسیک، رومانتیک، نئوکلاسیک، مدرن و آوانگاردو فرم های مختلف موسیقی کلاسیک شناخت داشته باشدو به نوعی از نوازندگی در این سبک، علاوه بر تمرین و کسب تکنیک بالا، نیازمند مطالعه در زمینه
نوازندگی گیتار کلاسیک به دو قسمت تقسیم می شود:
1- تکنوازی (SOLO)، دو نوازی (Duett)، سه نوازی (Trio)، چهار نوازی (Quartet)
2- کنسرتو (Concerto) با ارکستر
استفاده از متدهای آموزشی نوازندگی گیتار کلاسیک برای کسانی که قصد نواخت گیتار در سایر سبک ها را دارند، اغلب موارد ضروی است.
در این بخش به توضیحات بیشتری در مورد این سبک می پردازیم:
موسیقی کلاسیک مربوط به سال های 1750 تا 1820 میلادی است. در این دوران وضع اقتصادی مردم خوب بود و روز به روز هم بهتر می شد. در این دوره موسیقی فقط مخصوص افراد مهم و نجیب زادگان نبوده، بلکه همه مردم عادی هم در کنار رفاه مادی به موسیقی علاقه داشتند و دوست داشتن حتی خود و فرزندانشان در این زمینه تجربه ای کسب کنند.
بنابراین در این دوره نت نویسی و ثبت آهنگ های ساخته شده رواج یافت. در این ایام موسیقی کم کم مردمی تر شد و مردم عادی هم به این موسیقی ها علاقه داشتند. همچنی طبق اطلاعات بدست آمده موسیقی پاپ را ریشه در موسیقی کلاسیک می دانند.
هایدن، موتسارت و بتهوون از موسیقیدانان برزگر این دوره (سلا های 1750 تا 1820 میلادی) بودند. در واقع در سبک گیتار کلاسیک، کی یکی زا سبک های نوازندگی گیتار است می توانید قطعلت سبُک و زیبای ساخته شده را در این دوره را بنوازید.
ملودی نوازی و آرپژ نقش اصلی در سبک کلاسیک دارند. در سبک گیتار کلاسیک نحوه ضربه زدن بر سیم های گیتار، با انگشت بوده و هنگام نواختن باید گیتار را روی پای چپتان (در صورتی که دست راست هستید) قرار دهید.
نویسنده: م.مؤذن
ویراستار: ر. انبارداران
©کپی برداری از این مطالب و قرار دادن آن در وب سایت ها و وبلاگ ها به صورت مقاله یا هر فرمت دیگر بدون ذکر نام گیتاران پیگرد قانونی دارد.
