Paco De Lucia پاکو دِ لوسیا
متولد ۲۱ دسامبر ۱۹۴۷–۲۵ فوریه ۲۰۱۴، در ناحیه آلخسیراس (Algeciras) شهر کادیس (Cádiz) با نام اصلی فرانسیسکو سانچس گومز (Francisco Sánchez Gómez)آهنگساز و گیتاریست اهل اسپانیا بود. وی پیشروی سبک فلامنکوی نو و از معدود نوازندگان گیتاری بود که توانسته بود سبک های دیگر را به خوبی درک کند و رنگ آمیزی موسیقی فلامنکو را با تاثیر از آنها زیبا تر کند (به شیوهای که کمترین تغییر در ساختار اصلی فلامنکو رخ دهد).
پاکو چهار برادر بزرگتر از خود داشت. و در همان دوران کودکى روزى ده تا دوازده ساعت تمرین میکرد و جاى تعجب نیست که اولین کنسرتش را در سن یازده سالگى اجرا کرد. پاکو دلوسیا در جو مناسبی برای یادگیری گیتار فلامنکو متولد شد. دانش تکنیکال را از پدر خود آنتونیو پِسینو سانچِس (Antonio Pecino Sánchez)و برادرش رامون دِ آلخسیراس (Ramón de Algeciras) فرا گرفت .
در هفت سالگی گیتانوازان برجسته ای چون نینو ریکاردو (Niño Ricardo)، ماریو اسکودرو (Mario Escudero)و سابیکاس (Sabicas)را به عنوان استاد و سر لوحه خود در نظر داشت.
ولیکن چهره برجسته در آموزش او پدرش آنتونیو سانچز بود. پاکو همیشه در جستوجو و در تلاش برای کشف افقهاى تازه بود و در این راه، هم پیوند موسیقى فلامنکو با ریتمهاى موسیقى کشورهاى دیگر از جمله برزیل و هم تلفیق فلامنکو با موسیقى جز (Jazz) را تجربه کرد. همکارى و همنوازى او با دو گیتاریست صاحبنام موسیقى جز، جان مکلفلین (John McLaughlin)و ال دى میولا (Al Di Meola) سبب شد که پاکو د لوسیا در بین عموم به شهرت برسد. نام او با قطعه بین النهرین (Entre dos Aguas)بر سر زبانها افتاد. یکی دیگر از اجراهای معروف پاکو د لوسیا اجرای قطعه کلاسیک “کنسرت آرانخوئز“، اثر خواکین رودریگو
(Concierto de Aranjuez of Joaquín Rodrigo) است که برای ارکستر و گیتار ساخته شده است.
به اعتقاد پاکو د لوسیا، یک نوازنده باید پیوسته در تلاش باشد که شنونده را تحت تاثیر قرار دهد و کارى کند که فریاد Olé بر زبان او جارى شود.
این گیتاریست برجسته در روز ۲۵ فوریه ۲۰۱۴ در مکزیک در سن ۶۶ سالگی بر اثر حملهای قلبی درگذشت.
نویسنده: م. مؤذن
©کپی برداری از این مطالب و قرار دادن آن در وب سایت ها و وبلاگ ها به صورت مقاله یا هر فرمت دیگر بدون ذکر نام گیتاران پیگرد قانونی دارد.