متولد گرانادا به سال 1939
او در شانزده سالگی به عنوان شاگرد سازنده گیتار وارد کاسا(خانه) دِ ادواردو فِرِر Casa de Eduardo ferrer شد و چهار سال دیگر در آنجا سپری کرد.
بعد از خدمت سربازی در سال 1960 کارگاه خود را که به مدت چند سالی که با آنتونیو مارین مونتِرو Antonio Marin Montero ( که در بیوگرافی های بعدی راجع به او صحبت می‌کنیم) شریک بود، باز کرد.
در حقیقت این دو شخص به آموزش و تعلیم بسیاری از سازندگان برگ گیتار در گرانادا کمک کرده اند.
مانوئل از روش ساخت و الگوهای سنتی استفاده می‌کند، زیرا معتقد است که این روش دقیقتر است. گرچه گیتارهای کلاسیک و فلامنکوی او الهام گرفته از آموزه‌های آنتونیو تورس می‌باشد، اما تجربه و مطالعات گسترده او برای ساخت گیتار سبب شد که چندین نوآوری متمایز و ویژه را پدید آورد. او بیشتر گیتارهای فلامنکو می‌سازد.
از میان هنرمندان سبک‌های کلاسیک و فلامنکو که گیتارهای او را خریداری کرده‌اند :
خوان کارمونا ملغب به ابیچوئلا Juan Carmona “El Habichuela ، توماتیتو Tomatito، دیوید راسل David Russell ، جِرارد گراف مارتینِس Gerhard Graf-Martinez و …. می‌باشند.
مترجم و گردآورنده: م.مؤذن
ویراستار: ر.انبارداران
منبع: وب سایت رسمی زاوالتا
©کپی برداری از این مطالب و قرار دادن آن در وب سایت ها و وبلاگ ها به صورت مقاله یا هر فرمت دیگر با ذکر منبع و نام گیتاران بلامانع است.
