استاد باقر مؤذّن متولد 11 شهریور سال 1272 در خوزستان هستند. وی مربی و رقصنده تانگو، گیتاریست و آهنگساز به نام ایرانی می باشند. باقر به دنبال گسترش افق های خود از رییشه هایی موسیقی سنتی ایران و عاشق تأثیرات جدید بود و این را با شنیدن زیبایی ملودی های غرب و موسیقی کلاسیک در فیلم یا رادیو به دست آورد.تصورات وی برانگیخته شده بود و خواندن به موسیقی ایی که می شنید را شروع کرد.
باقر ابتدا گیتار را تحت عبدالله مفاخر شروع کرد، کسی که به وی لذت موسیقی اسپانیا را معرفی کرد. الهام بعدی و معلم وی، موسیقیدان مشهور فرانسوی “Jean During” ، کسی که برای یادگیری موسیقی ایرانی به ایران آمده بود. بعدها در سال 1352، تحصیلاتش را در لندن ادامه داد. او “Jean During” را ملاقات کرد و تکنیک های دست راست و چپ را از وی آموخت. با توجه به توصیه های Julian Berim، به مدت سه سال مشتاقانه پیرو یادگیری از Timothy Walker بود. Timothy Walkerتحولی در ذهن باقر بر روی متدهای انگشتان، تفسیر و اجرا و مفهوم تولید صدا، را بوجود آرود. وی برای بهسازی اطلاعات خود در این زمینه با John W. Duarte ادامه داد.
در سال 1352 به ایران بازگشت و به عنوان اولین معلم گیتار کلاسیک برای دانش آموزان در Royal Conservatory به صورت تمام وقت شد. بعدها مدرسه موسیقی خود را باز کرد و به هر حال در سال 1364 به دلیل موقعیت آن زمان آموزش موسیقی غیر ممکن و ممنوع بود. یک بار دیگر وی ایران را ترک و به آلمان و در سال 1366 وارد کانادا شد و بعد از آن هشت ماه را در مونترال ساکن بود سپس برای ادامه زندگی به تورنتو رفت.
ایشان در مصاحبه ای در خارج از ایران گفتند که در اهواز حتی به علت عدم وجود لوازم جانبی گیتار مانند سیم ، برای خرید یا بایستی به تهران می آمدند و یا از سیم های نایلونی ماهیگیری 80،70 و 90 استفاده می کردند. باقر مؤذّن اولین نفری بودند که به شاگردانشان آموزش دادند که نت های خود را به اشتراک عموم بگذارند و این فرهنگ را منتقل کنند زیرا برای داشتن نت باید آن را می خریدند و یا به تهران می آمدند و تهیه می کردند.
باقر مؤذّن به همراه برادرشان صادق مؤذّن در کانون گیتار کلاسیک فعالیت داشتند و هر 15 روز یک بار به نوبت با برادرشان رپرتوآر برای هنرجویانشان داشتند و از مبتدی ها بر روی صحنه می رفتند تا ترس از روی صحنه رفتند نداشته باشند و یا در سن بالاتر بعد از نواختن قطعه های متفاوت و فقط به صورت شاگردی-استادی با ترس فراوران برای بار اول به روی صحنه نروند.
باقر مؤذّن جز انجمن گیتار بودند که این انجمن توسط آقایان دانش افراسیابی، صادق مؤذّن و سیمون آیوازیان و خود ایشان تشکیل شده بود.
ایشان اوّلین معلم روزانه هنرستان عالی موسیقی ایران بودند. از جمله افتخارات می توان به عنوان اوّلین برگزارکننده کنسرت گیتار در سالن رودکی و همچنین اوّلین ایرانی که در سالن Wigmore لندن اشاره کرد.
بدون شک برادارن مؤذّن (باقر، صادق و کاظم) در زمان اقامتشان در ایران باعث توسعه و ترویج گیتار کلاسیک در ایران و همچنین تربیت شاگردانی حرفه ای شدند. در آن سال ها (اوایل دهه 1360) با وجود امکانات اندک، مقالاتی تحت عنوان گیتار و گیتاریست توسط برادران مؤذّن به چاپ رسید که می توان از آن ها به عنوان نخستین مقالات منتشر شده برای گیتار کلاسیک در ایران نام برد. مقالاتی که شرحی از خاطرات julian bream و دیدارهای شخصیش با Segovia بود.
باقر مؤذّن در زمان اقامتش در ایران علاوه بر ابداع متدهای جدید برای آموزش گیتار کلاسیک، شاگردان بسیا رخوبی را نیز تربیت نموده از جمله آن ها می توان به علیرضا تفقدی و بابک فلسفی اشاره نمود که طی سال ها بعد همین اساتید به همراه چند تن دیگر جزو پایه گذران نسل جوان گیتاریست های ایرانی بودند که امروز در عرصه موسیقی کشور به فعالیت های هنری خود ادامه می دهند.
مترجم و گردآورنده: د. مقدس زادگان
منابع:
وب سایت رسمی دانشنامه آزاد ویکی پدیا
وب سایت رسمی باقر مؤذّن
وب سایت رسمی آفتاب
©کپی برداری از این مطالب و قرار دادن آن در وب سایت ها و وبلاگ ها به صورت مقاله یا هر فرمت دیگر بدون ذکر منبع پیگرد قانونی دارد.
