متولد ۲ نوامبر ۱۸۷۹، شهر مادرید ( در کشور اسپانیا)
وفات ۲۰ ژوئن ۱۹۴۹، مادرید ( در کشور اسپانیا)
وی در خانواده خیتانو Gitano رومانی (Romani) که شغلشان (تجارتشان) گله داری بود به دنیا آمد. از درآمدش در این شغل اولین گیتارش را خرید. قبل از اینکه بیست ساله شود، نوازندگی در کافه دِ کانته cafés de cante را شروع کرد.
او همکاری خود را با بهترین خواننده فلامنکو، انتونیو چاکون Antonio Chacón را در سال ۱۹۱۲ شروع و بیش از یک دهه ادامه داد. هر دو در سال ۱۹۲۲ درمسابقه کانته خونتو Cante Jondo که برگزار شد نیز شرکت کردند. این دو نفر پایه گذار سبکهای مختلف خوانندگی فلامنکوی سنتی به شکلی که امروزه ما آنها را میشناسیم، هستند.
در فلامنکوی سنتی، گیتار نقش جانبی (کمکی داشت). خوانندهها و رقصندهها اجرا کننده های اصلی بودند که گیتاریست آنها را ساپورت میکرد. رامون مونتایا یکی از اولین مبارزهای این نقش بود. نوازندگی قوی وی اغلب غالب به خوانندهای بود که او همراهی می کرد. وی نهایتاً قدم منطقی بعدی را برمیداشت، و شروع به نواختن به عنوان تکنواز solo یا نقش هدایت کننده درکنسرت را اجرا میکرد. مورخان فلامنکو اجراهای وی را پایه گذار گیتار فلامنکو میدانند.(مورخان فلامنکو او را بخاطر اجراهایش پایه گذار گیتار فلامنکو مینامند.
رامون مونتایا تنها موثرترین گیتاریست فلامنکوی قرن ۲۰ بود. نوآوری وی باعث به وجود آمدن تکنوازان بزرگی چون سابیکاسSabicas، پاکو د لوسیاPaco de Lucía و توماتیتو Tomatito شد.
او عموی گیتاریست فلامنکو کارلوس مونتایا Carlos Montoya است.
او یک گیتاریست استثنایی بود.در واقع رامون مونتویا یک استاد واقعی برای گیتار بود و در ایجاد تکنیکهای ترمولو و آرپژ (خصوصاً آرپژ دوبل) نقش اساسی را در گیتار فلامنکو داشت.
او در تثبیت دستگاه روندنیا (Rondeña)نقش بسازی داشت و فالستاهای بسیاری ساخت که هنوز هم توسط گیتاریستهای فلامنکو نواخته می شوند.
زیبایی کار او هم در تکنوازی و هم در همنوازی یکسان بود.اوکنسرتهای بین المللی باخوانندگانی چون “آنتونیو چاکون”،”اورلیو سل” و رقصنده هایی چون “لاخوسه لیتو”و”لا آرخنتینا” اجرا کرد.
او را پدر تکنوازی فلامنکو میدانند و به پاس خدمات ارزنده ای که به فلامنکو کرده است او را “دون رامون مونتویا” می نامند.
مترجم و گردآورنده : د. مقدس زادگان
ویراستار:ر.انبارداران
© کپی برداری از این مطالب و قراردادن آن در وب سایت ها و وب لاگ ها به صورت مقاله یا هر فرمت دیگر با ذکر نام گیتاران بلامانع می باشد.
